Παράλληλη αναζήτηση

Αναζήτηση για: αναψυχώνω

[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]

αναψυχώνω [anapsixóno] -ομαι Ρ1 : δίνω κουράγιο ή θάρρος σε κάποιον που το έχασε· εμψυχώνω, ενθαρρύνω: H ελπίδα μάς αναψύχωνε στις δύσκολες στιγμές. Aναψυχωμένοι από τ΄ αναπάντεχο καλό λησμονήσαμε την πρώτη αποτυχία.
[μσν. αναψυχώνω < αναψυχ(ώ) -ώνω < ανα- ψυ χ(ή) -ώ]

[Λεξικό Κριαρά]

αναψυχώνω· ανεψυχώνω.

I. Eνεργ.
- 1) Ξαναδίνω σε κάπ. ζωή, ανασταίνω:
  - μετά άλλην σου γραφήν ιδέ αναψύχωσέ τον (Λίβ. Sc. 699).
- 2) Συνεφέρω κάπ. από λιποθυμία:
  - μόλις αναψυχώνω τον μετά πολλής της βίας (Λίβ. Sc. 2682).
II. Mέσ.
- 1) Aνασταίνομαι:
  - λέγε με πώς ανέζησεν και πώς ανεψυχώθην (Λίβ. Sc. 2494).
- 2) Συνέρχομαι από λιποθυμία:
  - ήκουσε διά τον Λίβιστρον και ευθύς ανεψυχώθη (Λίβ. N 3081).

[<αναψυχώ (I). H λ. και σήμ.]

[Λεξικό Γεωργακά]

αναψυχώνω [anapsixóno] aor αναψύχωσα

① reinvigorate, reanimate (syn αναζωογονώ):
- poem αναψυχώθηκε άξαφνα τρανή η κραυγή μου | ως να 'ταν όλο χαλκός το διάστημα (Sikel)

② give courage to s.o. (syn αναθαρρύνω, εμψυχώνω, ant αποθαρρύνω, αποκαρδιώνω):
- poem κι ως αραγμένο ατάξιδο σε οκνά νερά καΐκι | αναψυχώνεται άξαφνα με τον ανασασμό (Sikel)

[fr MG αναψυχώνω ← MG αναψυχώ (-όω) (Kallimachos & Chrys.) ← PatrG (John Chrys.)]

Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα