• Ⓐ trans

• ① chew the cud, ruminate (syn αναμηρυκάζω, μηρυκάζω, αναμασώ 1):
  • ζώα αναχαράζουν |
  • το γελάδι αναχαράζει αναπαμένο |
  • κοπάδια ησυχάζουν αναχαράζοντας |
  • poem πέφτουν, σαν πύργοι που γκρεμίζουνται, στην ερημιά οι καμήλες | κι αναχαράζουν τα ξερόκλαρα, τα δόντια αγάλια αλέθουν (Kazantz Od 12.259)

• ② fig ruminate, ponder, contemplate (syn αναμασώ 2, ξαναμασώ fig):
  • άρχισε ν' αναχαράζει επίμονα το ζήτημα |
  • κουνούνε το κεφάλι αναχαράζοντας τα παλαιά μεγαλεία (Petsalis) |
  • poem τι μάτι ακόμα εγώ δε σφάλιξα στα βλέφαρα από κάτω | από την ώρα που τα χέρια σου νεκρό το γιο μου έριξαν, | μον' όλο κλαίω και τα φαρμάκια μου τα μύρια ~ (Homer Il 24.639 Kaz-Kakr)

• Ⓑ intr allude, hint (syn υπαινίσσομαι):
  • prov του φρόνιμ' αναχάραζε και του μουρλού μολόγα

[fr K, PatrG ἀναχαράσσω ← AG]

• break, be- coming (of dawn or day) (syn χαράζω):
  • είναι ακόμη οι πρώτες ώρες της αυγής που αναχαράζει (Gryparis)

[cpd of ανα- & syn χαράζω]