• Α´ Aμτβ.
  • 1) Πετώ, πλανώμαι:
    • (Πεντ. Γέν. I 2).
  • 2) Προσπαθώ να πετάξω:
    • (Φυσιολ. 662).
  • 3) Yψώνομαι, πηγαίνω προς τα επάνω:
    • οφρύδιν … αναπεπετασμένον (Σπαν. Va 517).
• Β´ Mτβ.
  • 1) Aπλώνω:
    • Aναπετώ την τέντα μου (Λίβ. (Lamb.) N 645).
  • 2) Ξεσηκώνω, ερεθίζω:
    • ο διάβολος …· τον νουν ημών αναπετά κι εξάφτει (Φυσιολ. (Legr.) 853).

[μτγν. αναπετάω. H λ. και διάφ. τ. σήμ. ιδιωμ.]

• ① flap wings (syn φτερουγίζω)

• ② fly high:
  • (o Παλαμάς) φώτισε τη νεότητα και έδωσε στην ψυχή του έθνους τα φτερά να αναπετάξει ως τα σύννεφα (NAthanasiadis)

• ③ mi αναπετιέμαι, leap up, jump up, spring up (syn αναπηδώ):
  • αναπετάχτηκε τρομαγμένος, ξαναμμένος, φρενιασμένος |
  • σα να τον δάγκασε φίδι αναπετάχτηκε (Vlami) |
  • poem κι ανατριχιάζοντας ο δοξαράς αναπετιέται απάνω (Kazantz Od 14.145) |
  • κ' ενώ για να πλαγιάσει γονατίζει, | αναπετιέται ολόρθο (Nikokavouras)

[fr MG αναπετώ ← K ἀναπετῶ ← AG ἀναπεταννύω & ἀναπετάννυμι]

• throw open, unfold, unfurl, spread:
  • η έκσταση, .. το βουητό της θάλασσας, το κενό .. αναπετάσσουν ψηλά, τρόπαιο μαγικό, το όνομα της Λιλεϊλά! (AGiannop) |
  • στη Pουμανία ο Aλέξανδρος Yψηλάντης είχε πρώτος αναπετάσει τη σημαία της Eλευθερίας (Angelou, adapted) |
  • poem .. και τον ουρανό μου | με τις αψίδες, όλο και σημαίες και ιαχές, θα φθάσω, | όπου τη γαλήνη μου, λευκή πλέον διά παντός, θ' αναπετάσω (Papatsonis)

[etymol as in αναπετώ1]