• I. Eνεργ. (μτβ.) κινώ, μετακινώ (προκ. για κίνηση από κάτω προς τα επάνω):
  • (Σουμμ., Παστ. φίδ. Γ´ [1387]).
• II. Mέσ.
  • 1) Kινούμαι (προκ. για έμψυχα, σε αντίθεση με τα άψυχα):
    • έμψυχος ήτον, έλεγες ζει και ανακινείται (Λίβ. (Lamb.) N 372).
  • 2) (Προκ. για διήγηση) μεταφέρομαι από ένα θέμα σε άλλο:
    • τα πολλά παύω κι ανακινούμαι εις την του Πώγωνος φυγήν (Aξαγ., Kάρολ. E´ 597).

[αρχ. ανακινέω. O τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. και σήμ.]

• ① stir up, move (syn αναταράζω, αναδεύω):
  • ανακίνησε το κεφάλι προς τα πίσω |
  • ανακινούσε τα χείλια σα να μιλούσε μονάχη |
  • οι πάπιες της λίμνης ανακινούνε τα φτερά τους |
  • ανακινούσε δεκάρες στην ποδιά της |
  • poem μια βαρκαρόλα ξέψυχη ανακινά τ' αγέρι (Karyotakis) |
  • phr ~ τα λιμνάζοντα ύδατα (or νερά) stir the stagnant waters (also fig)

• ② bring up, raise (a subject, a problem, a question etc):
  • ~ ένα πρόβλημα, ένα επίμαχο θέμα, ένα λεπτό ζήτημα |
  • ο Π. μάς ανακίνησε .. αυτά τα ενδιαφέροντα (Chatzinis) |
  • είναι ένα βιβλίο αυθεντικής κριτικής που ανακινεί γενικώτερες σκέψεις (id.)

• ③ mi, intro, ανακινούμαι move:
  • ανακινούμαι στη θέση μου |
  • τα φτερούγια της μύτης του ανακινούνταν σαν τα βράγχια του ψαριού (Karkavitsas) |
  • οι σημαίες .. ανακινούνται χαιρετιστικά μέσα στο φως (Ouranis)

[fr MG ανακινώ ← K, LK ← AG ἀνακινῶ (-έω)]