• Α´ Mτβ.
  • 1)
    • α) Λέγω:
      • Tούτα τα λόγια τρέμοντας τα χείλη ανεθιβάνα (Eρωτόκρ. A´ 1027)·
    • β) αναφέρω, κάνω λόγο για κ., διηγούμαι:
      • την αφορμή του πόνου μου θε να σ’ αναθιβάλω (Πανώρ. A´ 78).
  • 2) Σκέπτομαι, θυμούμαι κάπ.:
    • Άσ’ τονε το Pωτόκριτο, μην τον αναθιβάνεις (Eρωτόκρ. Γ´ 1181).
• Β´ Aμτβ.
  • 1) Θυμούμαι:
    • (Διγ. O 122).
  • 2) Yποθέτω, νομίζω:
    • (Παλαμήδ., Bοηβ. 125).

[πιθ. <αθιβάλλω (βλ. λ.) από συμφ. με το αναβάλλω ή αναθυμούμαι, αναθυμίζω]

• ① speak of, mention, relate sth (syn μνημονεύω, διηγούμαι):
  • μη μου το αναθιβάλλεις |
  • phr μ' έπιασε λόξυγγας, κάποιος θα μ' αναθιβάνει |
  • folks. την πιο όμορφη της γειτονιάς αναθιβάναν όλες (Dimitrakos) |
  • poem έτσι είναι αλήθεια αυτά, καλόπαιδο, καθώς τ' αναθιβάνεις (Homer Il 24.373 Kaz-Kakr)

• ② region. & lit:
  • recall, remember (syn αναπολώ L, θυμάμαι, μελετώ) αναθιβάνω τα λόγια του |
  • στο νου μου αναθιβάνω κ. or κάτι I bring s.o. or sth to mind |
  • δεν τον ~ ποιος ήταν (Dimitrakos) |
  • αναθιβάνουμε κ' οι δυο .. τα όσα είδαμε (Kazantz) |
  • αναθιβάλλει μέσ' το νου του ένα προς ένα τούτη τη νύχτα του Δωδεκάμερου (Myriv) |
  • αναθίβανε τα βάσανα που 'χε σύρει (Prevelakis) |
  • poem κάτασπροι, της σιωπής αναθιβάλλουν τους σκοπούς (Melachrinos) |
  • την άδεια ζήση του αναθίβανε και τη χαμένη νιότη (Kazantz Od 17.318)

[fr MG αναθιβάλλω & αναθιβάνω, cpd of αν- and αθιβάλλω ← αμφιβάλλω (Hatzidakis)]