• Α´ (Αμτβ.) είμαι ασεβής, φέρομαι με ασέβεια:
  • (Αιτωλ., Μύθ. 2⁴⁰, 47²⁰).
• Β´ (Μτβ.) διαφθείρω (νέον):
  • τ’ αναμάρτητα παιδιά …, για να μην τ’ ασεβήσουσιν (Θρ. Κύπρ. 104).

[αρχ. ασεβέω. Η λ. και σήμ.]

• ① act or speak impiously, show impiety or godlessness (ant σέβομαι):
  • ασεβεί και προς την ιερότητα της στιγμής και προς το λαό που τον ακούει (Athanasiadis-N) |
  • δώσε την ευλογία σου σ' αυτούς τους Xριστιανούς, που παραφέρθηκαν κι ασέβησαν (Bastias) |
  • ουδέποτε ασέβησαν οι Έλληνες προς την ιερή αυτή συνήθεια (ChZalokostas) |
  • στον άγιο τους ασεβούν σε στιγμές οργής (Palaiologos)

• ② show disrespect or irreverence (ant τιμώ):
  • ασεβεί στον κοινωνικό νόμο |
  • ασεβεί προς τη μνήμη του I.Σ. |
  • κιντύνευα να παρακούσω τη συνείδησή μου και ν' ασεβήσω προς το χρέος μου (Palam) |
  • κοτήσανε ν' ασεβήσουν στους ορισμούς του σουλτάνου (Petsalis) |
  • από πατριωτικά ελατήρια ασέβησαν στους ελεύθερους θεσμούς (Palaiologos)

[fr kath ασεβώ ← postmed, MG ← PatrG, K (also pap), AG]

• impiously, disrespectfully (syn άσεβα):
  • έβγαλε τη γλώσσα του κοροϊδευτικά, χαχάνισε ασεβέστατα (Karagatsis) |
  • τα πουλιά .. ρυπαίνουν ~ τα δημόσια μνημεία (FKakridis)

[fr kath ασεβώς ← LK, der of ασεβής]