Ένα εγχείρημα του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας για την υποστήριξη της ελληνικής γλώσσας στη διαχρονία της: αρχαία ελληνική, μεσαιωνική ελληνική, νέα ελληνική αλλά και στη συγχρονική της διάσταση.
Στο Α´ βιβλίο της πραγματείας του περί του ηθικού βίου, ο Αριστοτέλης προσδιόρισε ως ύψιστο αγαθό την εὐδαιμονίαν , που αποκτάται όταν η ψυχή ενεργεί σύμφωνα με τους κανόνες της τέλειας αρετής. Προσπαθώντας, λοιπόν, να μελετήσει το περιεχόμενο και τα είδη της αρετής, κατέληξε στη διάκρισή της σε ἠθικὴν και διανοητικήν. Στην αρχή του Β´ βιβλίου διερευνά το πρώτο είδος.
© 2006 - 2008 Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας | Δικαίωμα Πνευματικής Ιδιοκτησίας | Όροι Χρήσης |