Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- φλαμούρι το [flamúri] Ο44 : 1. το λευκοκίτρινο, αρωματικό άνθος της φλαμουριάς, από το οποίο παράγεται το ομώνυμο αφέψημα· τίλιο. 2. το δέντρο φλαμουριά. 3. το (ανοιχτόχρωμο, μαλακό) ξύλο της φλαμουριάς: Tα συρτάρια της ντουλάπας είναι από ~.
[μσν. *φλαμούρι(ο)ν υποκορ. του ελνστ. φλάμμουλα `αναρριχητικό φυτό με αρωματικά άνθη΄ (ανομ. υγρών [l-l > l-r] ) < λατ. flammula (μαρτυρείται στη σημ.: `μικρή φλόγα΄, δες στο φλάμπουρο)]
- φλαμουριά η [flamurjá] Ο24 : το δέντρο που παράγει το φλαμούρι· φιλύρα.
[φλαμούρ(ι) -ιά]
