Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- φθίνων -ουσα -ον [fθínon] Ε12 : που φθίνει: H οικονομία ακολουθεί φθίνουσα πορεία. Ο νόμος της φθίνουσας απόδοσης. || (αστρον.) φθίνουσα σελήνη, η φάση κατά την οποία το φωτισμένο τμήμα της ελαττώνεται βαθμιαία. || (μαθημ.) φθίνουσα πρόοδος, που οι όροι της ελαττώνονται διαρκώς. || (ηλεκτρολ.) φθίνουσα ταλάντωση, που σβήνει συνεχώς.
[λόγ. < αρχ. φθίνων, -ουσα (αστρον.) & σημδ. γαλλ. décroissant ή αγγλ. diminishing]
