Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- υπερμετρωπία η [ipermetropía] Ο25 : διαθλαστική ανωμαλία της όρασης, κατά την οποία οι παράλληλες φωτεινές ακτίνες που προέρχονται από μια απομακρυσμένη πηγή, αντί να συγκλίνουν επάνω στον αμφιβληστροειδή, σχηματίζουν την εστία τους πίσω από αυτόν.
[λόγ. < γαλλ. hypermétropie < hyper- = υπερ- + αρχ. μέτρ(ον) + αρχ. ὠπ- (ὤψ) `μάτι, πρόσωπο΄ -ie = -ία, κατά το myopie = μυωπία]
