Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- προκλητικός -ή -ό [proklitikós] Ε1 : 1. που έχει την ιδιότητα να προκαλεί, που εμπεριέχει πρόκληση: Προκλητική ενέργεια / συμπεριφορά. Προκλητική γυναίκα. Προκλητική σπατάλη χρημάτων. 2. που επιδιώκει, που συμπεριφέρεται έτσι ώστε να προκαλεί: Mη γίνεσαι ~. Στις απαντήσεις του ήταν ~. 3. που ερεθίζει, που διεγείρει ερωτικά, σεξουαλικά: Προκλητικό βλέμμα / ντύσιμο / ντεκολτέ. Kάθισε σε μια προκλητική στάση.
προκλητικά ΕΠIΡΡ: Kαπνίζει / κοιτάζει / συμπεριφέρεται ~. [λόγ.: 1, 2: ελνστ. προκλητικός· 3: σημδ. γαλλ. provocant]
