Λεξικό της κοινής νεοελληνικής

Βρες

Επιλογές αναζήτησης

Καλάθι

Αναζήτηση για: ουρανομήκης
1 εγγραφή
ουρανομήκης -ης -ες [uranomíkis] Ε11α : (λόγ.) 1. που φτάνει σε μεγάλο ύψος, που είναι πολύ ψηλός: Ουρανομήκεις φλόγες. 2. (μτφ.) πολύ έντονος, πολύ δυνατός: Ουρανομήκεις ζητωκραυγές.

[λόγ. < αρχ. οὐρανομήκης]

< Προηγούμενο   [1]   Επόμενο >
Μετάβαση στη σελίδα:Βρες