Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- οξυγονοκόλληση η [oksiγonokólisi] Ο33 : συγκόλληση μετάλλου που γίνεται με τη χρήση πολύ υψηλής θερμοκρασίας, η οποία παράγεται από καύση αερίου, συνήθ. υδρογόνου, με καθαρό οξυγόνο σε ειδική συσκευή.
[λόγ. οξυγόν(ον) -ο- + κόλλη(σις) -ση μτφρδ. αγγλ. oxywelding (σύντμ. του oxygene-acety lene welding)]
