Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 77 εγγραφές [1 - 10] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- μπε [bé] (άκλ.) : ηχομιμητική λέξη που αποδίδει τη φωνή του προβάτου, συνήθ. με το [e] παρατεταμένο.
[ηχομιμ.]
- μπεγλέρι το [beγléri] Ο44 : (λαϊκ.) το κομπολόι. || (παρωχ.) το ζάρι.
[ίσως παλ. τουρκ. beğler -ι πληθ. του ουσ. beğ (παλ. τ. του bey = μπέης)]
- μπεγλερίζω [beγlerízo] Ρ2.1α : (λαϊκ.) κουνάω τα ζάρια μέσα στη χούφτα μου πριν τα ρίξω.
[μπεγλέρ(ι) -ίζω]
- μπεζ [béz] Ε (άκλ.) : που έχει πολύ ανοιχτό καφέ χρώμα: ~ ρούχο. || (ως ουσ.) το μπεζ, το μπεζ χρώμα.
[λόγ. < γαλλ. beige]
- μπεζαχτάς ο [bezaxtás] Ο1 : (λαϊκότρ.) το ταμείο3β. || (επέκτ.) για χρηματικό ποσό ιδίως μεγάλο.
[τουρκ. bezahta -ς]
- μπεζερίζω [bezerízo] Ρ2.1α μππ. μπεζερισμένος : (λαϊκότρ.) βαριέμαι κτ. ύστερα από μακροχρόνια χρήση ή εκτέλεση.
[τουρκ. bezer `κουράζομαι΄ -ίζω]
- μπεζές ο [bezés] Ο13 : είδος γλυκίσματος που γίνεται από μαρέγκα και ζάχαρη, διαμορφώνεται σε κομμάτια και ψήνεται στο φούρνο.
[ίσως γαλλ. baiser `φίλημα΄ -ς]
- μπεζεστένι το [bezesténi] Ο44 : γενική ονομασία για στεγασμένη αγορά σε τουρκικές ή αραβικές πόλεις.
[μσν. μπεζεστένι(ν) < τουρκ. bezesten `αγορά υφασμάτων΄ (από τα περσ.) -ι]
- μπέης ο [béis] Ο11 θηλ. μπέισσα [béisa] Ο27 στις σημ. 2, 3 : 1. τίτλος ορισμένων υποτελών ηγεμόνων ή ανώτερων υπαλλήλων της οθωμανικής αυτοκρατορίας: Ο ~ της Mάνης / της Tύνιδας. 2. (μτφ.) για άνθρωπο με αυταρχική συμπεριφορά που του αρέσει η καλοπέραση: Zει / περνάει σαν ~. 3. (θηλ.) η γυναίκα του μπέη.
[μσν. μπέης < τουρκ. bey `άρχοντας΄ -ς· μπέ(ης) -ισσα]
- μπέιζ μπολ το [béiz ból] Ο (άκλ.) : παιχνίδι το οποίο παίζεται από δύο ομάδες με μία μπάλα που τη χτυπούν με ξύλινα ραβδιά, προσπαθώντας να την οδηγήσουν σε ορισμένα σημεία του γηπέδου: Tο ~, θεωρείται το εθνικό παιχνίδι των HΠA.
[λόγ. < αγγλ. baseball]
