Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 3 εγγραφές [1 - 3] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- μπατίκ το [batík] Ο (άκλ.) : 1. τεχνική για αποτύπωση σχεδίων πάνω σε ύφασμα με τη χρήση κεριού. 2. ύφασμα διακοσμημένο με την παραπάνω τεχνική.
[λόγ. < γαλλ. batik (από γλ. της Μαλαισίας)]
- μπατίκια τα [batíka] Ο44 : (λαϊκότρ.) εμβατίκια.
[πληθ. του μσν. μπατίκι < εμβατίκιον (προφ. [mb] ) < *εμβατικ(όν) -ιον < ελνστ. ἔμβα(σις) (προφ. [mb] ) `είσοδος κάπου, κατοχή΄ -τικόν, ουδ. του -τικός]
- μπατικός -ή -ό [batikós] Ε1 : (αρχιτ., για τοιχοποιία) που γίνεται έτσι ώστε τα τούβλα ή οι πέτρες να καλύπτουν με το μήκος τους ολόκληρο το πλάτος της. ANT δρομικός: ~ τοίχος. Mπατικό χτίσιμο. Mπατική πλινθοδομή.
[ελνστ. ἐμβατικός `τετράγωνος΄ (προφ. [mb] ) με αποβ. του αρχικού άτ. φων.]
