Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- μάλαμα το [málama] Ο49 : 1. (παρωχ.) ο χρυσός. 2. (μτφ. για πρόσ.) πολύ καλός, με καλό χαρακτήρα, αισθήματα κτλ.: Άνθρωπος / παιδί / κορίτσι / καρδιά ~. Είναι ένα κομμάτι ~, είναι πολύ καλός. (έκφρ.) να παιδί / κορίτσι / μαθητής, να ~!, ειρωνικά ή επιτιμητικά.
[μσν. μάλαμα < ελνστ. μάλαγμα `μαλακό υλικό΄ με αφομ. [γm > mm] και απλοπ. του διπλού συμφ. [mm > m] ]
- μαλαματένιος -α -ο [malamaténos] Ε4 : (παρωχ.) κατασκευασμένος από χρυσό: Mαλαματένια σκουλαρίκια. || (μτφ.): Kαρδιά μαλαματένια.
[μσν. μαλαματένιος < μαλαγματένιος με αφομ. [γm > mm] και απλοπ. του διπλού συμφ. [mm > m] < μαλαγματ- (μάλαγμα δες στο μάλαμα) -ένιος]
