Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- κατάματα [katámata] επίρρ. τροπ. : μόνο στην έκφραση κοιτάω / ατενίζω κπ. / κτ. ~: α. κοιτάζω κπ. κατευθείαν στα μάτια, χωρίς να αποστρέφω το βλέμμα μου: Tον κοίταξε θαρρετά ~ και του είπε
β. (μτφ.) κοιτάζω, αντιμετωπίζω κπ. χωρίς ντροπή: Έκανε πάντοτε το καθήκον του για να μπορεί να κοιτάξει την κοινωνία ~. γ. αντιμετωπίζω κτ. έτσι όπως είναι, χωρίς να προσπαθώ, από δειλία, να το αποφύγω: Πρέπει να ατενίσουμε την πραγματικότητα ~.
[μσν. κατάματα < κατα- μάτ(ι) επίρρ. -α]
