Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- εμβατίκια τα [emvatíkia] & εμπατίκια τα [embatíkia] Ο40 : (εκκλ.) το χρηματικό ποσό, το δώρο που έδιναν (κατά τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εποχή) οι ιερείς σε επίσκοπο για το διορισμό τους σε ενορία· μπατίκια.
[λόγ. πληθ. < μσν. εν. εμβατίκιον (προφ. [mb] ) < *εμβατικ(όν) -ιον < ελνστ. ἔμβα(σις) (προφ. [mb] ) `είσοδος κάπου, κατοχή΄ -τικόν, ουδ. του -τικός· λόγ. επίδρ. στο μπατίκια]
