Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- γραμματικός 1 -ή -ό [γramatikós] Ε1 : 1. που ανήκει ή που αναφέρεται στα γράμματαI2: Δεν έχει γραμματικές γνώσεις. || (ως ουσ.) ο γραμματικός, ονομασία των φιλολόγων της Aλεξανδρινής εποχής. 2. (ως ουσ., λαϊκότρ.) ο γραμματικός, γραμματέας.
[1: λόγ. < ελνστ. γραμματικός, αρχ. σημ.: `που γνωρίζει τα γράμματα΄· 2: γραμματ- (γράμμα) -ικός]
- γραμματικός 2 -ή -ό : που ανήκει ή που αναφέρεται στη γραμματική: Γραμματικοί κανόνες. Kάνει πολλά γραμματικά λάθη. Γραμματικό γένος, που αφορά τη μορφολογική κατάταξη των ονομάτων μιας γλώσσας και όχι τη φυσική πραγματικότητα. Γραμματική κατηγορία, το μέρος του λόγου. Γραμματικές λέξεις, σύνδεσμοι, προθέσεις, αντωνυμίες κτλ. Γραμματικές πληροφορίες, πληροφορίες που αφορούν τη μορφολογία των λέξεων.
[λόγ. γραμματ(ική) -ικός]
