Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- βόθρος ο [vóθros] Ο18 : τεχνητός, σκεπασμένος λάκκος, στον οποίο διοχετεύονται και συγκεντρώνονται (οι οικιακές κυρίως) ακαθαρσίες: Ο ~ γέμισε, πρέπει να τον αδειάσουμε. Εκκενώσεις βόθρων. || (μτφ.) για άτομο αθυρόστομο: Έχει ένα στόμα βόθρο.
[λόγ. < αρχ. βόθρος `λάκκος΄]
