Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- απόρθητος -η -ο [apórθitos] Ε5 : 1.που δεν τον κυρίευσαν, που δεν μπορούν να τον κυριεύσουν· άπαρτος: Aπόρθητο κάστρο / φρούριο / οχυρό / ύψωμα / τείχος. 2. (μτφ., για πρόσ.) που δεν υποκύπτει εύκολα: Aυτή η γυναίκα είναι απόρθητη, δεν υποκύπτει σε ερωτικές επιθέσεις.
[λόγ. < αρχ. ἀπόρθητος]
