Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- αμίμητος -η -ο [amímitos] Ε5 : που είναι τέτοιος, ιδίως τόσο πετυχημένος, ώστε κανείς να μην μπορεί να τον μιμηθεί και ιδίως να τον φτάσει ή να τον ξεπεράσει: Hθοποιός ~ σε ορισμένο ρόλο. Aμίμητο ύφος / στιλ / χιούμορ. Διηγείται ανέκδοτα με αμίμητο τρόπο. || (ειρ.): Ο ~ δικτάτορας / απατεώνας. || (ως ουσ.) το αμίμητο, (για λόγια ή πράξη): Ποιος βασιλιάς είπε εκείνο το αμίμητο «εγώ είμαι το κράτος»;
αμίμητα ΕΠIΡΡ. [λόγ. < ελνστ. ἀμίμητος]
