Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- έτερος ετέρα έτερο(ν) [éteros] Ε γεν. αρσ. και ουδ. εν. ετέρου, πληθ. ετέρων : (λόγ.) άλλος. (έκφρ.) το έτερον ήμισυ*. έτερον εκάτερον, για να δηλωθεί ότι κτ. είναι άσχετο με κτ. άλλο.
[λόγ. < αρχ. ἕτερος]
- ετερόσημος -η -ο [eterósimos] Ε5 : (μαθημ., για αριθμό) που έχει διαφορετικό πρόσημο από κπ. άλλο. ANT ομόσημος.
[λόγ. < μσν. ετερόσημος `με διαφορετική σημασία΄ < ετερο- + σήμ(α) -ος κατά τη σημ. της λ. πρόσημο]
