Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- άθλιος -α -ο [áθlios] Ε6 : 1.που είναι πολύ κακός και επομένως δυσάρεστος: ~ άνθρωπος / χαρακτήρας / καιρός. Άθλιες συνθήκες εργασίας. Άθλια συμπεριφορά / κατάσταση. α. που η ποιότητά του είναι πολύ κακή: Άθλιο βιβλίο / γεύμα. β. που βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση: ~ δρόμος. Άθλιο σχολείο / ξενοδοχείο. Οι ξένοι εργάτες κατοικούν στις αθλιότερες συνοικίες της πόλης. γ. ταλαίπωρος, δυστυχισμένος: Άθλια ζωή. Γιατί θέλεις να βασανίζεις αυτό το άθλιο πλάσμα; 2. (οικ., για πρόσ.) που η συμπεριφορά του είναι απροσδόκητη: Tι κάνεις εκεί, ρε άθλιε; Ρε τον άθλιο, τα κατάφερε.
άθλια ΕΠIΡΡ στη σημ. 1: Έμεινε άνεργος και ζει ~. Ένας γέρος ~ ντυμένος. [λόγ. < αρχ. ἄθλιος]
