Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 2 εγγραφές [1 - 2] | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- -υς -εια -υ [is] & -ύς -εία -ύ [ís] : κατάληξη τριγενών και τρικατάληκτων επιθέτων λόγιας προέλευσης: ήμισυς· αμβλύς, βραδύς, δασύς, ευθύς, οξύς.
[λόγ. < αρχ. κατάλ. -υς -εια -υ, -ύς, -εῖα, -ύ: αρχ. ἥμισ-υς, εὐθ-ύς]
- -ύς -ιά -ύ [ís] : κατάληξη τριγενών και τρικατάληκτων επιθέτων: βαθύς, βαρύς, μακρύς, παχύς, τραχύς.
[αρχ. κατάλ. -ύς, -εῖα, -ύ (θηλ.: μσν. -ειά < αρχ. -εῖα με συνίζ. για αποφυγή της χασμ.: μσν. βαθειά < αρχ. βαθεῖα και ορθογρ. απλοπ.)]
