Λεξικό της κοινής νεοελληνικής
| 1 εγγραφή | << Πρώτο < Προηγούμενο Επόμενο > Τελευταίο >> |
- -τέος -τέα -τέο [téos] : επίθημα επιθέτων με λόγια προέλευση παράγωγων από ρήματα· δηλώνει ότι το προσδιοριζόμενο πρέπει να δεχτεί, να υποστεί την ενέργεια που εκφράζει το ρήμα: αφαιρετέος, διακριτέος, εισπρακτέος, μετεξεταστέος, πολλαπλασιαστέος, προφυλακιστέος.
[λόγ. < αρχ. -τέος μεταρ. επίθημα παραγωγικό επιθ.: αρχ. γραπ-τέος, φυλα κ-τέος]
