ΛΗΜΜΑ

• δυστυχέω
• ρήμα
• δυστυχῶ

ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟ

• |ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΟ είμαι δυστυχισμένος, είμαι άτυχος, κακοτυχώ, με βρίσκουν συμφορές, έχω την ατυχία να..., δοκιμάζομαι από κακοτυχίες |με αιτ. |με δοτ. |με εμπρόθετο προσδιορισμό |φρ. τὰ δυστυχηθέντα=οι αποτυχίες

Εμφάνιση/Απόκρυψη Σημασιολογίας

• ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΟ είμαι δυστυχισμένος, είμαι άτυχος, κακοτυχώ, με βρίσκουν συμφορές, έχω την ατυχία να..., δοκιμάζομαι από κακοτυχίες
• με αιτ.
• ΕΥΡ Εκ 429 εἰ ζῇ γ΄· ἀπιστῶ δ΄· ὧδε πάντα δυστυχῶ
• με δοτ.
• ΣΟΦ ΟιδΤ 262 εἰ κείνῳ γένος μὴ ΄δυστύχησεν
• ΛΥΣ 2..65 ὅτι οὐ κακίᾳ τῇ αὑτῶν οὐδ' ἀρετῇ τῇ τῶν πολεμίων πρότερον ἐδυστύχησεν ἡ πόλις
• με εμπρόθετο προσδιορισμό
• ΙΣΑΙΟΣ 10.17 ὅταν περὶ χρήματων δυστυχῶσι
• ΕΥΡ απ 1056.1 οὐ πάντες οὔτε δυστυχοῦσιν ἐν γάμοις οὔτ΄ εὐτυχοῦσι
• ΣΟΦ ΟιδΚ 800 πότερα νομίζεις δυστυχεῖν ἔμ'ές τὰ σὰ ἤ σ'εἰς/ τὰ σαυτοῦ μᾶλλον ἐν τῷ νῦν λόγῳ;
• ΛΥΣ 14.18 εἰ ἐδυστυχήσαμεν διὰ τοὺς οὕτως ἀτακτοῦντας
• ΠΛ Λαχ 183c παρὰ τοὺς ἄλλους οὕτω σφόδρα εἰς τοῦτο δεδυστυχήκασιν
• φρ. τὰ δυστυχηθέντα=οι αποτυχίες
• ΛΥΣ 2.70 πολλῶν μὲν γὰρ καὶ καλῶν αἴτιοι γεγένηνται τῇ ἑαυτῶν πατρίδι, ἐπηνώρθωσαν δὲ τὰ ὑφ᾽ ἑτέρων δυστυχηθέντα

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ

• < ΔΥΣΤΥΧΗΣ >
• Από: δυστυχ- + -έω.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ

• δυστυχέω, ἐδυστύχουν, δυστυχήσω, ἐδυστύχησα, δεδυστύχηκα
• παθ. αόρ. ἐδυστυχήθην, παθ. πρκ. δεδυστύχημαι

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ

• ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • ουσιαστικά: τύχη, ἀποτυχία, ἐπιτυχία, ἀτύχημα, ἀτυχία, δυστύχημα, δυστυχία, εὐτύχημα, εὐτυχία, ἀπότευγμα 'αποτυχία', ἀπότευξις 'αποτυχία', ἔντευξις 'συνάντηση', ἐπίτευξις
  • ρήματα: ἀποτυγχάνω, ἐντυγχάνω, ἐπιτυγχάνω, ξυντυγχάνω, παρατυγχάνω, προστυγχάνω, συντυγχάνω, ἀντιτυγχάνω, δυστυχέω, ἐνδυστυχέω, ἀτυχέω, εὐτυχέω
  • επίθετα: ἀνδροτυχής 'αυτή που αξιώνεται άνδρα', ἀποτυχής, ἐπιτυχής, ἀτυχής, δυστυχής, εὐτυχής, προστυχής, ἀτευχής 'άοπλος', τυχηρός, ἐπιτευκτικός 'αυτός που πετυχαίνει τον σκοπό του'
  • επιρρήματα: δυστυχῶς, ἐπιτυχῶς
• ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
  • ουσιαστικά: ἀνεπιτυχία, ἀποτύχημα, ἐπιτύχημα, ἐντύχημα, ἐντυχία, εὐτύχησις, δυστύχησις, ἀνεπιτευξία, ἀτευξία, τεῦξις 'κατασκευή', ὑπότευξις, ἔντευγμα, ἐπίτευγμα
  • ρήματα: κατατυγχάνω, κατεντυγχάνω, κατεπιτυγχάνω, μετατυγχάνω, περιτυγχάνω, προεντυγχάνω, προπαρατυγχάνω, προσεντυγχάνω, προσεπιτυγχάνω, ὑπερεντυγχάνω, ὑποτυγχάνω, διεντυγχάνω, διευτυχέω
  • επίθετα: ἀγαθότυχος, ἀδυστύχητος, ἀπρόστυχος, ἄτυχος, δύστυχος, εὐτυχόβουλος, ἀνέντευκτος, ἀνεπίτευκτος, ἀξιοεπίτευκτος, ἀποτευκτικός, ἐντευκτικός, ἄτευκτος, ἀτεύχητος 'άοπλος', αὐτότευκτος, αὐτουργότευκτος, ἀχειρότευκτος, ὀψίτυχος, δύστυχος, κακότυχος, τυχαῖος, τυχικός
  • επιρρήματα: ἀτυχέως, ἀτυχῶς, ἀποτευκτικῶς
• ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΔΗΜΩΔΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Επιτομή Λεξικού Κριαρά %τυχ%
• ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
  • τυχαιότης, τυχάρπαστος, τυχηροπαιξία, τυχοδιωκτέω, τυχοδιώκτης, τυχοδιωκτικός, τυχοδιωκτικώς, τυχοδιώκτις, τυχοδιωκτισμός, τυχοδιώκτρια, τυχοδιωξία, τυχοδοκιμασταί, τυχοθεραπεία, τυχοθήρας, τυχοθηρικός, τυχοκερδής, τυχοπαιξία, ευτύχισις, ευτυχιστικώτατα, δυστυχηματαπόδειξις
• ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Λεξικό Γεωργακά %τυχ%
  • Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής %τυχ%
  • Τυχεῖα ονομάζονταν γιορτές προς τιμή της θεάς Τύχης. Τα ρήματα τυγχάνω και τεύχω διαφέρουν σημασιολογικά, αλλά ανήκουν στην ίδια οικογένεια γιατί προέρχονται από την ίδια ινδοευρωπαϊκή ρίζα *dheugh.