ΛΗΜΜΑ

• ὠφέλιμος
• επίθετο
• -ος, -ον και -η, -ον
• ὠφελίμως

ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟ

• ΕΠΙΘΕΤΟ 1. χρήσιμος, επωφελής, κατάλληλος, ευεργετικός |με δοτ. |με εμπρόθετο προσδιορισμό |απόλ. 2. |το ουδ. ως ουσ. τὸ ὠφέλιμον=η ωφέλεια, η χρησιμότητα, το κέρδος, |ΕΠΙΡΡΗΜΑ με τρόπο επωφελή

Εμφάνιση/Απόκρυψη Σημασιολογίας

• ΕΠΙΘΕΤΟ 1. χρήσιμος, επωφελής, κατάλληλος, ευεργετικός
• με δοτ.
• ΘΟΥΚ 2.46.1 ὠφέλιμον στέφανον τοῖσδέ τε καὶ τοῖς λειπομένοις τῶν τοιῶνδε ἀγώνων προτιθεῖσα { στεφανώνοντας με ωφέλιμο βραβείο όλους τους παρόμοιους αγώνες τόσο αυτών εδώ όσο και των άλλων που επιζούν }
• ΞΕΝ Απομν 4.2.11 ἄρχειν ἱκανοὶ καὶ ὠφέλιμοι τοῖς τε ἄλλοις ἀνθρώποις καὶ ἑαυτοῖς;
• ΔΗΜ 18.309 τοὺς καρποὺς ἔδει γενναίους καὶ καλοὺς καὶ πᾶσιν ὠφελίμους εἶναι
• με εμπρόθετο προσδιορισμό
• ΘΟΥΚ 1.74.1 τρία τὰ ὠφελιμώτατα ἐς αὐτὸ παρεσχόμεθα͵ ἀριθμόν τε νεῶν πλεῖστον καὶ ἄνδρα στρατηγὸν ξυνετώτατον καὶ προθυμίαν ἀοκνοτάτην
• ΞΕΝ ΚΠαιδ 6.2.34 ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ πολλάκις ὠφέλιμα γίγνεται
• ΑΡΙΣΤ Οικον 1345a ἐπεὶ δὲ ταῦτα καὶ καλὰ πρὸς ἀρετὴν καὶ ὠφέλιμα πρὸς οἰκονομίαν
• απόλ.
• ΙΣΟΚΡ 8.26 πρὶν ἂν πεισθῆτε τὴν μὲν ἡσυχίαν ὠφελιμωτέραν καὶ κερδαλεωτέραν εἶναι τῆς πολυπραγμοσύνης
• ΞΕΝ ΚΑναβ 1.6.2 τῷ δὲ Κύρῳ ἀκούσαντι ταῦτα ἐδόκει ὠφέλιμα εἶναι
• ΑΡΙΣΤ Πολιτικ 1333b οὔτε δὴ πολιτικὸς τῶν τοιούτων λόγων καὶ νόμων οὐθεὶς οὔτε ὠφέλιμος οὔτε ἀληθής ἐστιν
• 2.
• το ουδ. ως ουσ. τὸ ὠφέλιμον=η ωφέλεια, η χρησιμότητα, το κέρδος,
• ΘΟΥΚ 1.76.1 ἐπὶ τὸ ὑμῖν ὠφέλιμον καταστησάμενοι ἐξηγεῖσθε
• ΠΛ Πολ 457b τὸ μὲν ὠφέλιμον καλόν͵ τὸ δὲ βλαβερὸν αἰσχρόν
• ΑΡΙΣΤ ΗΝικ 1142b ἀλλ΄ ὀρθότης ἡ κατὰ τὸ ὠφέλιμον
• ΕΠΙΡΡΗΜΑ με τρόπο επωφελή
• ΠΛ Χαρμ 163c τὰ γὰρ καλῶς τε καὶ ὠφελίμως ποιούμενα ἔργα ἐκάλει
• ΞΕΝ Απομν 4.4.1 ἰδίᾳ τε πᾶσι νομίμως τε καὶ ὠφελίμως χρώμενος

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ

• < ΩΦΕΛΕΩ >
• Από: ὠφελ- + -ιμος.

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ

• Ε2β
• επίθετο συγκρ. ὠφελιμώτερος, υπερθ. ὠφελιμώτατος
• επίρρημα συγκρ. ὠφελιμώτερον, υπερθ. ὠφελιμώτατα

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ

• ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • ουσιαστικά: ὄφελος, ὀφειλέτης, ὀφείλημα, ὠφέλεια, ὠφελία, ὠφελίη, ὠφέλημα, ὠφέλησις, οἰκωφελίη 'αύξηση της πατρικής κληρονομιάς'
  • ρήματα: ὀφείλω, ὠφελέω, ἀντωφελέω, ἐπωφελέω, προσωφελέω, συνωφελέω
  • επίθετα: ὠφέλιμος, ὠφελήσιμος, ὠφελητέος, ἀνωφελής, βροτωφελής, δημωφελής
• ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
  • αιολ. αρκαδ. ὀφέλλω
• ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
  • ουσιαστικά: ὀφειλή, ὀφειλέσιον 'μικρό χρέος', ἀντωφέλεια
  • επίθετα: ὀφελής, ὀφέλσιμος, ὠφελητικός, κοινωφελής
  • επιρρήματα: ὀφειλόντως
• ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΔΗΜΩΔΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Επιτομή Λεξικού Κριαρά %ωφελ%
• ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
  • ωφελειόδοξοι, ωφελειοδόχος, ωφεληματική σχολή, ωφελιμόδοξοι, ωφελιμοποιέω, ωφελιμοποίησις, ωφελιμότης, ωφελιτικισμός
• ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Λεξικό Γεωργακά %ωφελ%
  • Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής %ωφελ%, %οφελ%
• ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
  • Πόντ. ωφέλεια 'βοήθεια, ωφέλεια, κέρδος', Χίος ωφελειά, Απουλ. αφέλεια, αφέλα, αφέγια 'ωφέλεια, κέρδος, αξία, τίμημα', Πόντ. ωφελώ 'βοηθώ, ωφελώ', Απουλ. αφελώ, εφελώ 'επωφελούμαι, ωφελώ'