ΛΗΜΜΑ

• ὠφελέω
• ρήμα
• ὠφελῶ

ΣΗΜΑΣΙΟΛΟΓΙΚΟ

• Α. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ παρέχω ωφέλεια, βοηθώ, υποστηρίζω, είμαι χρήσιμος, ωφέλιμος |με αιτ.προσ. |με αιτ. και εμπρόθετο προσδιορισμό |με δύο αιτ. |με ουδ. αντων. |με δοτ. προσ. |απόλ. Β. ΠΑΘΗΤΙΚΟ δέχομαι βοήθεια, κερδίζω, επωφελούμαι |με ποιητικό αίτιο |με δοτ., με μτχ. |με ουδ. επιθ. ή αντων.

Εμφάνιση/Απόκρυψη Σημασιολογίας

• Α. ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ παρέχω ωφέλεια, βοηθώ, υποστηρίζω, είμαι χρήσιμος, ωφέλιμος
• με αιτ.προσ.
• ΘΟΥΚ 2.60.2 ἡγοῦμαι πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν τοὺς ἰδιώτας ἢ καθ΄ ἕκαστον τῶν πολιτῶν εὐπραγοῦσαν
• ΙΣΟΚΡ επιστ 8.5 αἱ δ΄ ἐπιστῆμαι παραμένειν ἅπαντα τὸν χρόνον ὠφελοῦσαι τοὺς χρωμένους αὐταῖς
• ΘΟΥΚ 2.40.5 μόνοι οὐ τοῦ ξυμφέροντος μᾶλλον λογισμῷ ἢ τῆς ἐλευθερίας τῷ πιστῷ ἀδεῶς τινὰ ὠφελοῦμεν
• με αιτ. και εμπρόθετο προσδιορισμό
• ΘΟΥΚ 4.75.1 τούς τε Πελοποννησίους ὠφέλουν ἐς τὰ ναυτικὰ κυβερνήτας πέμποντες
• ΙΣΟΚΡ 2.12 ἡμᾶς δ΄ αὐτοὺς οὐδὲν ἂν πρὸς ἀρετὴν ὠφελήσαιμεν
• με δύο αιτ.
• ΠΛ Πολ 520a ποιῶν μεταδιδόναι ἀλλήλοις τῆς ὠφελίας ἣν ἂν ἕκαστοι τὸ κοινὸν δυνατοὶ ὦσιν ὠφελεῖν
• ΞΕΝ ΚΠαιδ 3.2.20 εἰ μέλλοις μικρὰ ὠφελῶν Χαλδαίους πολὺ πλείω ὠφελήσεσθαι
• ΕΥΡ Ανδρ 681 τοῦτο πλεῖστον ὠφέλησεν Ἑλλάδα
• ΞΕΝ Κυν 13.8 οὐδένα οὐδὲν ὠφελοῦσιν
• με ουδ. αντων.
• ΑΙΣΧ Πρ 44 τὰ μηδὲν ὠφελοῦντα μὴ πόνει μάτην
• ΘΟΥΚ 2.87.4 τέχνη δὲ ἄνευ ἀλκῆς οὐδὲν ὠφελεῖ
• με δοτ. προσ.
• ΑΙΣΧ Περ 842 ὡς τοῖς θανοῦσι πλοῦτος οὐδὲν ὠφελεῖ
• ΣΟΦ Αντ 560 ἡ δ΄ ἐμὴ ψυχὴ πάλαι τέθνηκεν͵ ὥστε τοῖς θανοῦσιν ὠφελεῖν
• απόλ.
• ΙΣΟΚΡ 8.35 χρὴ δὲ τοὺς εὖ φρονοῦντας͵ ἐπειδὴ τὸ μέλλον ἀεὶ συνοίσειν οὐ καθορῶμεν͵ τὸ πολλάκις ὠφελοῦν͵ τοῦτο φαίνεσθαι προαιρουμένους
• ΙΣΟΚΡ 1.9 οἵ τε κακοὶ τοὺς ὠφελοῦντας ὥσπερ τοὺς βλάπτοντας ἀδικοῦσιν
• ΘΟΥΚ 2.42.3 ἀγαθῷ γὰρ κακὸν ἀφανίσαντες κοινῶς μᾶλλον ὠφέλησαν ἢ ἐκ τῶν ἰδίων ἔβλαψαν
• Β. ΠΑΘΗΤΙΚΟ δέχομαι βοήθεια, κερδίζω, επωφελούμαι
• με ποιητικό αίτιο
• ΗΡ 2.68 ἅτε ὠφελεομένῳ πρὸς αὐτοῦ
• ΞΕΝ Οικ 1.15 οἰκονόμου ἄρα ἐστὶν ἀγαθοῦ καὶ τοῖς ἐχθροῖς ἐπίστασθαι χρῆσθαι ὥστε ὠφελεῖσθαι ἀπὸ τῶν ἐχθρῶν
• ΛΥΣ 9.14 ὠφελοίμην ἂν πολὺ δικαιότερον ὑπὸ τῶν ἀντιδίκων ἢ κακῶς πάσχοιμι
• ΑΝΤΙΦ 2.2.13 παρ΄ἐμοῦ δὲ ὠφελεῖσθαι ζητοῦντας
• με δοτ., με μτχ.
• ΘΟΥΚ 3.67.2 μηδὲ ὀλοφυρμῷ καὶ οἴκτῳ ὠφελείσθων
• ΔΗΜ 37.55 εἰ γὰρ ἐν οἷς μηδὲν ὠφελοῦμαι ποιῶν͵ λυπῶ τινάς...
• ΞΕΝ ΚΠαιδ 3.2.20 πολλὰ γὰρ ἂν ὠφελεῖσθαι οὐδὲν πονοῦντες
• με ουδ. επιθ. ή αντων.
• ΑΙΣΧΙΝ 3.215 ἡ πόλις ὑπ΄ αὐτοῦ μὲν ὠφέληται πολλά
• ΔΗΜ 18.144 μεγάλ΄ ὠφελήσεσθε πρὸς ἱστορίαν τῶν κοινῶν
• ΣΟΦ Αντ 550 τί ταῦτ΄ ἀνιᾷς μ' οὐδὲν ὠφελουμένη;

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΚΟ

• < ΟΦΕΛΟΣ >
• Το αρχικό φωνήεν του ρήματος είναι μακρό (ω) με επίδραση από το β' συνθετικό -ωφελής (με έκταση της πρώτης συλλαβής) από τη λ. ὄφελος (πβ. αν-ωφελής, επ-ωφελής).

ΜΟΡΦΟΛΟΓΙΚΟ

• ὠφελῶ, ὠφέλουν, ὠφελήσω, ὠφέλησα, ὠφέληκα, ὠφελήκειν
• ὠφελοῦμαι, ὠφελούμην, ὠφελήσομαι, ὠφέλημαι, ὠφελήμην
• παθ. μέλλ. ὠφεληθήσομαι, παθ. αόρ. ὠφελήθην

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΛΕΞΕΩΝ

• ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΣΤΗΝ ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • ουσιαστικά: ὄφελος, ὀφειλέτης, ὀφείλημα, ὠφέλεια, ὠφελία, ὠφελίη, ὠφέλημα, ὠφέλησις, οἰκωφελίη 'αύξηση της πατρικής κληρονομιάς'
  • ρήματα: ὀφείλω, ὠφελέω, ἀντωφελέω, ἐπωφελέω, προσωφελέω, συνωφελέω
  • επίθετα: ὠφέλιμος, ὠφελήσιμος, ὠφελητέος, ἀνωφελής, βροτωφελής, δημωφελής
• ΑΡΧΑΙΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
  • αιολ. αρκαδ. ὀφέλλω
• ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΣΤΗ ΛΟΓΙΑ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ
  • ουσιαστικά: ὀφειλή, ὀφειλέσιον 'μικρό χρέος', ἀντωφέλεια
  • επίθετα: ὀφελής, ὀφέλσιμος, ὠφελητικός, κοινωφελής
  • επιρρήματα: ὀφειλόντως
• ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΗ ΔΗΜΩΔΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Επιτομή Λεξικού Κριαρά %ωφελ%
• ΝΕΟΛΟΓΙΣΜΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟΝ 19ο ΑΙΩΝΑ
  • ωφελειόδοξοι, ωφελειοδόχος, ωφεληματική σχολή, ωφελιμόδοξοι, ωφελιμοποιέω, ωφελιμοποίησις, ωφελιμότης, ωφελιτικισμός
• ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ
  • Λεξικό Γεωργακά %ωφελ%
  • Λεξικό Κοινής Νεοελληνικής %ωφελ%, %οφελ%
• ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ
  • Πόντ. ωφέλεια 'βοήθεια, ωφέλεια, κέρδος', Χίος ωφελειά, Απουλ. αφέλεια, αφέλα, αφέγια 'ωφέλεια, κέρδος, αξία, τίμημα', Πόντ. ωφελώ 'βοηθώ, ωφελώ', Απουλ. αφελώ, εφελώ 'επωφελούμαι, ωφελώ'