Το θέμα της μονογραφίας αυτής είναι η διδακτική των αρχαίων ελληνικών. Ο συγγραφέας, στο πρώτο μέρος του, τονίζει ότι ο παράδοση έχει επιβάλει μια στρεβλή μέθοδο διδασκαλίας του μαθήματος, η οποία παραγνωρίζει το περιεχόμενο και τη μορφή των κειμένων και εμμένει στη γραμματική λεπτολογία. Στο δεύτερο μέρος του βιβλίου προβάλλονται οι βασικές διδακτικές αρχές που πηγάζουν από τη σχέση της νέας ελληνικής με την αρχαία γλώσσα και στηρίζονται στη σύγκριση των δύο γλωσσών.