• 1)
  • α) Νεαρό αγόρι:
    • παλληκαράκι νιούτσικο (Σουμμ., Παστ. φίδ. Έ [7]· Ιστ. Βλαχ. 571)·
  • β) νέος άντρας, παλληκάρι:
    • (Ιμπ. (Legr.) 398)·
    • αλίμονον, Ροδίτες μου, καλά παλληκαράκια, το τι έπαθεν η νεότη σας (Γεωργηλ., Θαν. 38).
• 2) Αρσενικό παιδί, αγόρι, γιος:
  • Έβαλαν τα κοράχια τους, διά να φυλαχθούσιν, με τα παλληκαράκια τους (Θρ. Κύπρ. 328).

[<ουσ. παλληκάριον + κατάλ. ‑άκι. Η λ. στο Meursius (λ. παλικαράκη) και σήμ.]