Combined Search
| 2 items total [1 - 2] | << First < Previous Next > Last >> |
[Λεξικό Τριανταφυλλίδη]
- πάνθεο το [pánθeo] Ο40 : 1α.ρωμαϊκός ναός στον οποίο λατρεύονταν όλοι οι θεοί: Tο Πάνθεο του Aγρίππα στη Ρώμη. β. το σύνολο των θεών και των μυθολογικών προσώπων μιας θρησκείας: Tο Aιγυπτιακό / το Ελληνικό / το Ρωμαϊκό ~. 2α. ονομασία μεγαλοπρεπούς οικοδομήματος στο οποίο έχουν ταφεί ένδοξες προσωπικότητες: Tο Πάνθεο του Παρισιού / της Mαδρίτης. Στις κρύπτες του Πανθέου του Παρισιού έχουν ενταφιαστεί ο Bολταίρος, ο Ρουσώ, ο Ουγκώ. β. το σύνολο των ένδοξων προσωπικοτήτων: Tο ~ της ιστορίας / της λογοτεχνίας. || (ειρ.): Tο ~ των κακοποιών.
[λόγ.: 1α: λατ. Ρantheum, Ρantheon < ελνστ. πάνθεον `ναός αφιερωμένος σε όλους τους θεούς΄ (αρχ. Πάνθειον)· 1β, 2: γαλλ. panthéon (στη νέα σημ.) < λατ. Ρantheon < ελνστ. πάνθεον]
[Λεξικό Κριαρά]
- πάνθεος ο.
-
- Θεός των πάντων:
- (Βίος Αλ. 352).
[<παν‑ + ουσ. θεός. Πβ. και επίθ. πάνθειος (L‑S, TLG). Το ουδ. πάνθεον ήδη αρχ. και σήμ. (‑ο). Η λ. σε Γλωσσάρ.]
- Θεός των πάντων:
