• 1)
  • α) (Μεγάλο) μέγεθος:
    • η μεγαλότητα του νησσίου σου είναι μία πέτρα φυτεμένη εις την θάλασσαν (Μαχ. 642^20‑1)·
    • τους πάντας … επερίσσευεν εις την μεγαλότητα του κορμίου (Εγκ. αγ. Δημ. 108^111‑12)·
  • β) προκ. για σωματική ανάπτυξη, μεγάλωμα:
    • από μικρό που 'τον (ενν. το πουλί), … κορμί … και δύναμη και μεγαλότη κάνει (Ερωτόκρ. Ά 312).
• 2) Μεγαλείο, λαμπρότητα, μεγαλοσύνη:
  • (Ερωτόκρ. Β́ 410)·
  • πολλοί τσι μεγαλότητες τούτου του κόσμου φεύγου (Ερωτόκρ. Γ́ 205)·
  • έδειξέ μας ο Κύριος … τη μεγαλότητά του (Πεντ. Δευτ. V 21· Δευτ. IX 26).
• 3) Ισχύς, δύναμη:
  • την τόση μεγαλότη του λαού σου (Ροδολ. Πρόλ. Μελλ. 4).

[μτγν. ουσ. μεγαλότης. Ο τ. και στον Κατσαῒτη. Η λ. στο Βλάχ.]