• 1) Φτιαγμένος ή (προκ. για φαγητό) καρυκευμένος με κρόκο:
  • αλειπτούτσικα … κροκάτα (Προδρ. II 46)·
  • οξινόγλυκος κροκάτη μαγειρεία (Προδρ. IV 174).
• 2) (Προκ. για ποικιλία δαμάσκηνων) που έχει (όταν ωριμάσει) το χρώμα του κρόκου, κίτρινος (Κουκ., ΒΒΠ Ε´ 108):
  • (Προδρ. III 197-3 χφφ PK κριτ. υπ).

• Tο ουδ. ως ουσ. = φαγητό καρυκευμένο με κρόκο:
  • (Πουλολ. 612).

[<ουσ. κρόκος + κατάλ. ‑άτος· πβ. λατ. crocatus. Tο ουδ. ως ουσ. μτγν. (L‑S Suppl., ‑ον). Ο τ. <κορκός, τ. του κρόκος (Βλάχ., Πάγκ. Β´). H λ. στο Meursius (‑ο) και σήμ. ιδιωμ. και λογοτ. (Κριαρ.)]