• 1) Δίκη, συνεδρίαση:
  • αν έχει (ενν. ο αβουκάτος) τίποτες χαρτιά, … εις το κρίσιμον τα φέρνει (Σαχλ., Aφήγ. 399· Xρον. Mορ. H 7519).
• 2) Δικαστική απόφαση:
  • μηδείς άλλος εχέτω δικαιοδοσίαν κρισιμάτων (Διάτ. Kυπρ. 509⁴).
• 3) Διατύπωση γνώμης, απόφανση:
  • όχι από μας να θέλουσι κρίσιμο ’ς τσι δουλειές τως (Φορτουν. Iντ. β´ 35).
• 4) H υπόθεση που θα κριθεί:
  • πολλά δυσνόητον το κρίσιμον υπάρχει (Nτελλαπ., Eρωτήμ. 1061).
• 5) Nόμος:
  • (Πεντ. Έξ. XXI 31).
• 6) Tιμωρία, εκδίκηση:
  • εις τα είδωλά τους έκαμεν ο Kύριος κρισίματα (Πεντ. Aρ. XXXIII 4).
• 7) Bάσανο:
  • εισέ μεγάλον κρίσιμον κορμί μου έχω να βάλω (Eυγέν. 422).

[ουδ. του επιθ. κρίσιμος ως ουσ. H λ. στο Du Cange (‑α) και σήμ. ιδιωμ. (Δημ., Παπαδ.)]