• 1) Kουρεμένος· φαλακρός:
  • (Παράφρ. Χων. 485)·
  • αναμαλλιάρης, κούτρουλος (Αιν. άσμ. 80).
• 2) (Μεταφ.) κακομοίρης·
  • (εδώ το θηλ. ως ουσ.) δούλα, υπηρέτρια:
    • με τσι γραφές δουλεύεται (ενν. η γυναίκα) και με τσι κουτρουλές τση (Kατζ. Γ´ 319).

[<επίθ. κουτρούλης κατά το κακομοίρης - κακόμοιρος. Ο τ. με επίδρ. επιθ. σε ‑ός· απ. στο Somav. και σήμ. στην Κρήτη (Ξανθιν.)]