• 1) Ευέξαπτος:
  • (Λίβ. (Lamb.) N 863).
• 2) Ορμητικός:
  • βασιλεάς … θυμώδης εις τον πόλεμο (Χρον. σουλτ. 45⁴).
• 3) Που ενισχύει το θυμό (βλ. θυμός 3γ):
  • (Καρτάν., Π. Ν. Διαθ. φ. 18^v).

• Το ουδ. ως ουσ. = έξαψη:
  • πολλές φορές λέγουνται οι αγανάκτησες θυμώδες (Ασσίζ. 455^15‑6).

[αρχ. επίθ. θυμώδης]