• 1)
  • α) Επιχειρώ:
    • να ’πιχειρισθεί τον Τούρκον να μερώσει (Ιστ. Βλαχ. 1101)·
    • σ’ ό,τι επιχειρίστηκε χρειά ’τονε να πετύχει (Βεντράμ., Φιλ. 128)·
    • το επιχειρισθέν έργον (Δούκ. 155⁸)·
  • β) αρχίζω:
    • λόγους επιχειρίστηκεν, τους άρχοντας ελάλει (Διήγ. Βελ. χ 185).
• 2) Χρησιμοποιώ, μεταχειρίζομαι:
  • να ’πιχειρίζονται (ενν. οι γυναίκες) την ρόκα και λινάρι (Ιστ. Βλαχ. 706)·
  • μετά επιχερίσματος η κόρη επιτηδείου … επιχειρίζεται τους φυλακάτοράς μου (Λίβ. Esc. 3536).
• 3) Επεμβαίνω:
  • να μην θέλει να επιχειρίζεται εις τα βασιλικά πράγματα (Κιγάλα, Σύνοψις ιστοριών σμη´).
• 4) Συναναστρέφομαι:
  • να επιχειρίζεται με αφεντάδες (Σουμμ., Ρεμπελ. 186).

[μτγν. επιχειρίζομαι (L‑S, λ. ‑ίζω ΙΙ· βλ. και Steph., λ. ‑ίζω). Διάφ. τ. σήμ. ιδιωμ. (Μπασέα-Μπεζαντάκου 1996: 196)]