• 1)
  • α) Καταισχύνη:
    • μισσεύγει με την εντροπή και πλιο του δεν εφάνη (Ερωτόκρ. Β´ 2167)·
  • β) ντροπή:
    • Γυμνώσου, μην τον ντρέπεσαι (ενν. τον ιατρόν) να δείξεις το κορμί σου· ότι εντροπή δεν έναι αυτό (Πένθ. θαν. 450).
• 2) Συστολή (από σεβασμό σε κάπ.):
  • γεννά γαρ σέβας εντροπή (Σπαν. A 316).
• 3) Τα γεννητικά όργανα:
  • Κύριε μου, εγυμνώθηκα, φαίνεται η εντροπή μου (Χούμνου, Κοσμογ. 85).
• 4) Προσβολή:
  • το δεύτερον έναι ότι να ποίσεις τινός άσκημον, και αυτό λέγεται εντροπή (Άνθ. χαρ. 299¹⁰).

[αρχ. ουσ. εντροπή. Βλ. και απεντροπής. Ο τ. αντρ‑ και σήμ. ιδιωμ. Η λ. και ο τ. ντρ‑ και σήμ.]