• ① excommunicated person, excommunicate:
  • γιόμιζαν δροσερό νερό τη γούβα, να κατεβαίνουν τα πουλιά τ' ουρανού, να σβήνουν τη δίψα τους για συχώριο τ' αφορεσμένου (Myriv) |
  • ήταν του Kαΐρη μαθητής, του αφορισμένου της Άντρος (Papatsonis) |
  • τώρα ο ~ και ο κατάδικος θριαμβεύει απάνω στο μάρμαρο μέσα σ' αυτή τη χαριτωμένη πλατειούλα (Papanoutsos)

• ② accursed or damned person (syn αναθεματισμένος1 1, καταραμένος):
  • ήταν δόλωμα του αφορεσμένου, για να τσακώσει τη γυναίκα του (Tsirkas) |
  • poem έφτακα κι είδα πόσοι εμείς κι αφορεσμένοι πόσοι (Markoras)

[fr postmed αφορισμένος (bes αφορεσμένος), substantiv. m of αφορισμένος2]

• ① excommunicated, anathematized:
  • ~ παπάς

• ② accursed, damned (syn αναθεματισμένος2 1, καταραμένος):
  • ~ κλέφτης |
  • αφορισμένη τεμπελιά |
  • αφορισμένο βιβλίο |
  • γυρίζει μ' έναν κρυφό πόθο προς την αφορισμένη δημοτική (Palam) |
  • να θρηνείτε, όσο ζείτε με αδικίες και αρπαγές, .. διότι όλα αυτά είναι αφορισμένα και καταραμένα (Petsalis) |
  • ο σατανάς ο αφορεσμένος το 'βαλε να κάμω το φόνο και να πάρω τα βουνά (Papantoniou) |
  • poem .. μη αφήσεις ως τ' αφτιά μου | κανέν' από τα λόγια των να 'ρθει τα αφορεσμένα (Kavafis) |
  • .. διαλύθηκε το φάντασμα το θλιβερό, | το αφορισμένο φάντασμα του Iούδα του Iσκαριώτη (Skipis)

[fr postmed αφορισμένος (bes αφορεσμένος) ← PatrG, K, AG ἀφωρισμένος, ppp of ἀφορίζω]