• Aσχήμια, ατέλεια (του προσώπου):
  • είναι πολλά εγνοιασμένες (ενν. οι γυναίκες) να ’χουσι τσ’ ασκημάδες τως πάσ’ ώρα σκεπασμένες (Πανώρ. A´ 418).

[<επίθ. άσχημος + κατάλ. ‑άδα. O τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. στο Somav.]

• ① quality or state of being ugly, ugliness (syn in ασχήμια 1):
  • o χειμώνας είναι αγαθότερος από την άνοιξη, και με όλη την ~ |
  • poem ξάφνου με σκιαχτερή ξένη ασκημάδα | τρεις άχαρες θωρώ σ' ένα λογγάρι (Mavilis)

• ② unsightly thing or act, ugliness (syn ασχήμια 1b):
  • poem .. έχουν συνήθεια | οι μεγάλοι ποιητάδες | να γυρεύουν την αλήθεια· | δηλαδή τες ασχημάδες | και τα αισχρά της φύσης όλα (Markoras)

[fr postmed ασχημάδα (bes ασκημάδα), der of άσχημος]