• ① panting, gasping, falling short of breath (syn λαχανιάζοντας, λαχανιασμένος):
  • στην αρένα δεν έβλεπε κανείς πια παρά τα πτώματα των ξεκοιλιασμένων αλόγων και τον ασθμαίνοντα ταύρο (Ouranis) |
  • γυρίζω πίσω ασθμαίνουσα για την παράσταση, τους βρίσκω όλους εκεί (Stratou) |
  • μια ασθμαίνουσα ικανοποίηση κυριαρχούσε παντού (ASchinas)

• ② fig fast-moving, breathless, breathtaking, frantic:
  • η ασθμαίνουσα εποχή μας |
  • στο κέντρο της κατάκοπης, ασθμαίνουσας πολιτείας μπορείς ν' ακούσεις τον αληθινό παλμό της ζωής (Chatzinis, adapted)

[fr kath ασθμαίνων ← AG, prp of ἀσθμαίνω]