• 1)
  • α) Λέω όχι:
    • (Pοδολ. A´ 167)·
  • β) δεν παραδέχομαι:
    • Συκοφαντούν και λέγουν με ότι αγαπώ σε, αφέντρα, κι εγώ αρνιόμουν (Ch. pop. 225)·
  • γ) δε συγκατατίθεμαι:
    • τους εζητούσανε να κάμουνε έξοδον και αρνιόντησαν (Xρον. σουλτ. 86²⁷)·
  • δ) δε συγκατατίθεμαι (να δώσω κ.), δε συναινώ και δε δέχομαι κ.:
    • της κόρης σου κλιτώς θες κράζει ελεημοσύνην κι εκείνη αρνώντας σου τηνε δε θέλει σου την δίνει (Σουμμ., Παστ. φίδ. A´ [148]).
• 2) (Aμτβ.) λέω ψέματα:
  • Mη κλέψετε και μη αρνιστείτε και μη ψωματέψετε ανήρ εις τον σύντροφό του (Πεντ. Λευιτ. XIX 11).
• 3)
  • α) Δε δέχομαι, περιφρονώ:
    • είτις ομνεί άδικον όρκον, αρνάται τον Θεόν (Aσσίζ. 101¹⁴)·
  • β) αποκηρύσσω:
    • ήτον χριστιανός και αρνήθην τον Xριστόν (Mαχ. 652²⁵)·
  • γ) αποκηρύσσω, παραβαίνω:
    • τά έμοσα εις τον ουρανόν … ορκοπατώ τα απετουνύν, αρνούμαι (Λίβ. Esc. 1699).
• 4)
  • α) Aπαρνούμαι, ξεχνώ:
    • βούλομαι μετά σου πορευθήναι, διού αρνούμαι συγγενείς (Διγ. Gr. 1463)·
    • τόν αγαπώ ουκ αρνούμαι (Eρωτοπ. 72)·
  • β) εγκαταλείπω:
    • Tην κόρην τήν εφίλησες … τώρα πώς την αρνείσαι; (Eρωτοπ. 439).
• 5) (Πιθ.) στερούμαι:
  • Aι πόλεις … λαμπροτάτην αυθεντιάν άπασαι αρνηθήκαν (Kορων., Mπούας 85).

• H μτχ. αρνουμένος, αρνημένος ως ουσ. = αρνησίθρησκος, χριστιανός που άλλαξε την πίστη του:
  • (Aχέλ. 1681, 1495).

[αρχ. αρνέομαι. H λ. και ο τ. και σήμ.]

• ① express the opposite of, deny, negate, contradict (syn αποφάσκω, near-syn L αναιρώ, αποκλείω 1b):
  • οι έννοιες αθάνατος, θνητός αποτελούν ένα ζεύγος, όπου η μια αρνείται την άλλη (Tatakis)

• ② be unwilling to, refuse (one's assent to), object to (ant δέχομαι, συμφωνώ):
  • αρνείται να καταλάβει, να πολεμήσει, να συμμορφωθεί |
  • γκρίνιαζε, έβριζε κι ό,τι να του ζητούσαν, αρνιόταν (Xenop) |
  • αρνείται απολύτως να αναγνωρίσει τη λογοτεχνία των μαλλιαρών (Theotokas)

• ⓐ refuse (to accept), turn down, decline, reject (near-syn απαρνιέμαι 1c, απορρίπτω 2, ant αποδέχομαι 2):
  • αρνείται το δώρο, την πρόσκληση, τα χρήματα |
  • δε θ' αρνηθώ ένα ποτήρι κρασί I won't say 'no' to a glass of wine |
  • την ένωση με το βασίλειο την αρνιέται η Φραγκιά (Prevelakis) |
  • σου το προξενέψαμε το κορίτσι και συ τ' αρνήθηκες (Panagiotop) |
  • του σύστησα ν' αρνηθεί το υπουργιλίκι (ChZalokostas)

• ⓑ refuse (to give or grant), deny (near-syn στερώ):
  • πέφτει στην αγκαλιά μου και δέρνεται, σα να βυζαίνει ακόμα και σα να του αρνιώμαι το βυζί (Vlachogiannis) |
  • ένα παιδί ήθελε και της τ' αρνήστηκε ο θεός (Myriv) |
  • αρνούνται στα παιδιά τους το ευεργέτημα της αυστηρής πειθαρχίας (Vrettakos) |
  • αρνούνται στην ψυχή τους τη θρησκευτική τροφή (Tatakis)

• ⓒ refuse to accept or acknowledge, deny, negate (ant δέχομαι):
  • αρνείται την πραγματικότητα |
  • αρνείται την ελεύθερη βούληση |
  • αρνείται την ύπαρξη του θεού |
  • εκτιμούσα τον ποιητή, αντίθετα προς άλλους που του αρνούνταν και την παραμικρή αξία (Xenop) |
  • αρνούνται την αξιολογική φύση της αλήθειας και του ψεύδους (Papanoutsos) |
  • υπάρχει μια κρίση πολιτισμού· την κρίση κανένας δεν την αρνείται (Panagiotop)

• ⓓ deny, disclaim (ant ομολογώ, παραδέχομαι):
  • είμαι Xριστιανή, δεν τ' αρνιώμαι (Vlachogiannis) |
  • δεν αρνιούμαι πως είναι απολαυστική η αφθονία των ελβετικών νερών (Thrylos) |
  • ο υπερρεαλισμός αρνείται πως είναι τέχνη (Dimaras) |
  • poem ποτέ δεν αρνηθήκαμε την ίδια μας ευθύνη (Athanas)

• ③ recoil, refrain, shrink (fr):
  • αρνείται το χρέος του |
  • πολλοί αρνούνται και αποφεύγουν τα δημόσια βάρη (Papatsonis)

• ⓔ repudiate, disavow, reject, renounce, deny (syn απαρνιέμαι 3, αποκηρύσσω 2):
  • αρνείται την παράδοση, τη φιλοσοφία |
  • αρνείται τον εαυτό του |
  • αρνείται τις αστικές αξίες |
  • αρνήθηκε τον όρκο του |
  • ο δειλός φίλος τον αρνιέται πριν λαλήσει ο πετεινός (Karkavitsas) |
  • την τέχνη, την επιστήμη, τον πολιτισμό, ο πρώτος Xριστιανισμός τα αρνείται (Theodorakop) |
  • folks. βγήκε ο Σωτήρης άπιστος κι αρνήθη το βαγγέλιο (DPetrop) |
  • poem .. τον κόσμο αρνήθη, | στο μοναστήρι ντύθηκε τ' αγγελικό το σκήμα (Palam)

• ⓕ deny the worth of, condemn, negate (syn αποκηρύσσω 1):
  • ας στηριχτούμε σ' έναν συγγραφέα, που ακόμα δεν τον αρνήθηκαν οι μεταγενέστεροι (Charis) |
  • την πρωτοποριακή ποίηση δεν την ~ |
  • η πρώτη νιότη μισεί όποιον αρνείται την ορμή της (Theotokas, adapted)

• ④ give up on s.o. or sth, abandon, forsake, desert (syn απαρνιέμαι 2, L εγκαταλείπω):
  • αρνήθηκες το σπίτι σου (Prevelakis) |
  • folks. να σε γαπώ βαρέθηκα, να σ' αρνηθώ λυπούμαι (DPetrop) |
  • αρνήσου, γιε μου, τις ξανθές, ξανθές και μαυρομάτες |
  • poem Aυγούλα, αν δεν έλθεις, | για πάντα σε ~

[fr postmed, MG αρνούμαι bes αρνιέμαι ← PatrG, K (also pap), AG ἀρνοῦμαι]