• ① pass away slowly, die slowly (syn σιγοπεθαίνω, near-syn αργοσβήνω 2b):
  • η μητέρα μου αργοπέθαινε από συνέπειες της πείνας της Kατοχής (Nakou) |
  • τ' αδέλφια μας βασανίζονται όλη μέρα, αργοπεθαίνουν, τουφεκίζονται τραγουδώντας τον ύμνο στη λευτεριά (Theotokas) |
  • ένας γέρος εγκαταλελειμμένος, άρρωστος και σχεδόν τυφλός, αργοπεθαίνει (Psathas) |
  • ξεχώρισε το αγριωπό κεφάλι, που 'κανε τον Mπερτσέ να μοιάζει με ξέδοντο λιοντάρι που κείτεται μέσα στην τρύπα του ν' αργοπεθάνει ειρηνικά (Prevelakis) |
  • να πεθάνω, ν' αγκαλιάσω σε μια στιγμή το θάνατο πατώντας ένα ελατήριο, ναι· μα ν' ~, να λιώνω είναι κάτι που δε μου πάει (TAthanasiadis) |
  • poem .. η δρακόντισσα φθορά κονταροτρυπημένη | κάτου από τ' άλογο του αγίου τροπαιοφόρου αργοπεθαίνει (Palam)

• ⓐ wilt or wither gradually, die slowly:
  • poem και τα λουλούδια κάτου από τα σύννεφα | με τον ψυχρόν αέρα αργοπεθαίνουν (Zotos) |
  • .. θ' αντικρύζεις την καταστροφή | αγγίζοντας τα ξερόφυλλα που θ' αργοπεθαίνουν γύρω σου (Christofi)

• ② fig lose strength or significance gradually, fade out or away (syn αργοσβήνω 2, σιγοπεθαίνω):
  • το Xόλλυγουντ αργοπεθαίνει |
  • οι μέρες αργοπέθαιναν |
  • αργοπεθαίνει η γλώσσα στα χείλη τους (Palaiologos) |
  • οι πέτρες, οι τοίχοι, τα τόξα και οι θόλοι ζούνε τώρα βουβά τη δική τους ζωή και αργοπεθαίνουν (MChatzidakis) |
  • poem πατέρα, αργοπεθαίνει απάνω εκεί, | αργοπεθαίνει η χώρα | από το φύσημα κάποιου ολοζώντανου θανάτου (Palam) |
  • όνειρό μου, πώς έτσι αργοπεθαίνεις! (Chronop)

[cpd w. πεθαίνω]