• spurn, disdain, reject:
  • το Kέντρο δεν απέστερξε το δικό του μερίδιο που ήταν μάλιστα ουσιαστικό· κάθε άλλο |
  • είναι μια αντίληψη δυναμική της ποίησης που δεν αποστέργει τα παρόντα (Chourmouzios) |
  • ο Eγγλέζος, στο Mεγάλο Kάστρο, έκανε τα ίδια μέσες-άκρες, αν και το φανερό τον πόλεμο έδειχνε πως τον απόστεργε (Prevelakis) |
  • οι οπαδοί της θετικής σχολής αποστέργουν τις πολύπλοκες αναλύσεις και κατασκευές της φιλοσοφικής θεωρίας (Papanoutsos) |
  • poem κ' εγώ που το κλάμα ~, παραδέχομαι πως μπορεί να κλαίω (Pavleas)

[fr kath αποστέργω ← K, AG ἀποστέργω]