• stupefied, stultified, besotted, hebetated (syn ξεκουτιασμένος):
  • ~ από το θόρυβο, τη στενοχώρια, το φόβο, τη φτώχεια |
  • κοιτάζω, στέκομαι σαν ~ |
  • το παιδί είχε γουρλωμένα τα μάτια κι ανοιχτό το στόμα, σαν αποβλακωμένο (Theotokas, adapted) |
  • έμεινε μια στιγμή σαν ~, σα ζώο που το χτύπησαν στο κούτελο (Kokkinos) |
  • ο εργάτης γυρίζει ~ από μια εργασία δίχως ενδιαφέρον (Nakou)

• ⓐ of a stupefied person:
  • αποβλακωμένο ύφος

[ppp of αποβλακώνω]