• member or adherent of the political opposition (ant συμπολιτευόμενος):
  • οι αντιπολιτευόμενοι (syn αντιπολίτευση 1, ant συμπολίτευση) |
  • το σχέδιο της κυβερνήσεως απέκρουσαν οι αντιπολιτευόμενοι |
  • οι αντιπολιτευόμενοι απέδωσαν στην κυβέρνηση την πρόθεση να δημιουργηθεί σύγχυση στη συνείδηση του λαού (Christidis) |
  • όσοι ποζάρουν για επαναστάτες και αντιπολιτευόμενοι δεν είναι αναγκαστικά αυτό που φαίνονται (ThFrangop)

[substantiv. m of αντιπολιτευόμενος2]

• belonging or adhering to the political opposition (ant συμπολιτευόμενος):
  • τα αντιπολιτευόμενα κόμματα |
  • ~ βουλευτής, πολιτικός ηγέτης |
  • αντιπολιτευόμενες εφημερίδες |
  • ο ~ Tύπος προσπάθησε να δημιουργήσει σύγχυση

[prp of αντιπολιτεύομαι]