• ① throw into turmoil or disorder, disturb, upset (syn ανησυχώ [trans], αναστατώνω, φοβίζω):
  • με αντάριασαν οι φωνές τους |
  • σας αντάριασε πάλι ο παλαβός ο γείτονας |
  • τ' αποσπάσματα της χωροφυλακής αντάριασαν τους ληστές |
  • μην ανταριάζεις το παιδί |
  • η αναρχία είχεν ανταριάσει τον τόπο (KTheotokis) |
  • βρίζει τον παπά, βλαστημάει, ανταριάζει τον κόσμο (Petsalis) |
  • poem μια καταχθόνια βοή μ' αντάριασε από πέρα (Palam) |
  • τι είναι το κακό που αντάριασε τα Γιάννενα τον κάμπο (id.)

• ⓐ mi ανταριάζομαι, be set in an uproar, become upset:
  • ανταριαστήκανε τα σπουργίτια |
  • η γειτονιά ανταριάστηκε από το φόνο |
  • ο κόσμος ~ απ' τη ντουφεκιά (Valtinos) |
  • η γυναίκα ανταριάστηκε |
  • έρχουνται στιγμές που η ψυχή της αγριεύει κι ανταριάζεται (KChatzop) |
  • poem .. πλακώνουν τα μαντάτα | πως ξεκινούν απάνου μας του Tούρκου τα φουσάτα | και σείεται κι ανταριάζεται το μαύρο Mισολόγγι (Palam)

• ② echo, reverberate (syn L αντηχώ):
  • αντάριασε ο τόπος απ' το ντουφεκίδι (Valtinos) |
  • μια οχλοβοή διασκεδαστική ακούς ν' ανταριάζει απ' άκρη σ' άκρη την Aθήνα (Pasagiannis) |
  • | also mi |
  • poem και ο Bράχος | ξανά αγναντεύει και ξανά ανταριάζεται και μ' όλα | τα χίλια μύρια στόματα ξεσπά κλ (Palam)

• ③ make stormy, churn:
  • μια μανιασμένη θύελλα ρήμαζε τους καλαμιώνες κι αντάριαζε από άκρη σ' άκρη ολάκερη τη λίμνη (KAsimakop)

• ⓑ intr be in stormy, tempestuous state, rage, seethe (of waters):
  • η θάλασσα αντάριασε |
  • παραμονές του Σταυρού, η θάλασσα μάνιζε κι αντάριαζε (Petsalis)

• ④ cover w. fog, make sth dark:
  • ο καπνός θα τ' ανταριάσει το σπίτι

• ⓒ intr be covered w. fog, become foggy or dark:
  • αντάριασε το σπίτι |
  • folks. ανταριάσανε τα βουνά, συννέφιασαν οι κάμποι

[der of αντάρα w. suff -ιάζω (which developed in cases like καταχνι-άζω fr καταχνία, συννεφι-άζω fr K συννεφία etc)]