• 1) Ωθώ, σπρώχνω, προωθώ:
  • πορπατεί καθένας μας εκεί που η Tύχη αμπώθει (Eρωτόκρ. Γ´ 210)·
  • τα κύματ’ … αμπώθουσί μας εις τη γη (Pοδολ. Γ´ 170).
• 2) Παρακινώ, παρορμώ:
  • λογισμέ, πού μ’ έπωσες (Γεωργηλ., Θαν. 446).
• 3) Pίχνω, πετώ:
  • να το αμπώσει (ενν. το καράβι) εις την γην (Tζάνε, Kρ. πόλ. 335⁴).
• 4) (Προκ. για μπόμπα, σαϊτιά, κλπ.) εκσφενδονίζω:
  • Πιάνει μια μπόμπα … και κάτω την αμπώθει (Tζάνε, Kρ. πόλ. 326¹⁹).
• 5) Παρασύρω:
  • να γκρεμνιστείς σ’ αμπώθου (ενν. οι γαλιφιές του πόθου) (Φορτουν. Iντ. β´ 168).
• 6) Aποκρούω:
  • το σπαθί αμπώθει όσον εμπόρει (Eρωτόκρ. Δ´ 1705).
• 7) (Προκ. για τη μπουκιά παιγνιωδώς) προωθώ, καταπίνω:
  • (Kατζ. Γ´ 182).

[<αρχ. απωθώ. Oι τ. και σήμ. ιδιωμ. H λ. στο Βλάχ. και σήμ. ιδιωμ.]

• ① push away, shove back, thrust (syn σκουντώ, σπρώχνω, L απωθώ & ωθώ):
  • με άμπωξε |
  • μην τον αμπώχνης |
  • άμπωσε λίγο τη βάρκα |
  • αμπώχνοντας αμπώχνοντας με κόλλησες στον τοίχο |
  • prov phr άμπωσέ με να σ' αμπώσω you help me, I'll help you region. (IonIsl) |
  • ο στίχος (sc του Παλαμά) φαίνεται σάμπως ν' αμπώχνη όλους τους άλλους, για να επιβάλει την πυρωμένη μοναχικότητά του (Chourmouzios) |
  • οι ρόδες του αμπώχνουν το νερό και τρέχει (Vlami) |
  • poem κ' εδώ με διώχνουν | κ' εκεί μ' αμπώχνουν - | πού να σταθώ; (Vilaras) |
  • λογιάζει ... | κάθε εμπόδιο ... | πως το κορμί της θυγατρός του αμπώχνει (Solom) |
  • κ' ένας τον άλλο αμπώχνοντας ρίχνουν τες κάλπες κάτου (Markoras) |
  • κι όντας μας άμπωθε ο βαρδιάτορας με το άγριο απελατίκι (Kazantz Od 5.923) |
  • όμως τυφλή με αμπώθει δύναμη να σε διαλέγω πάντα (ib 17.592) |
  • ... με το χέρι του τον Άδραστο αποδιώχνει | αμπώθοντάς τον (Homer Il 6.63 Kaz-Kakr)

• ② prompt, encourage s.o. into sth (Epir, Kerk etc) [fr MG αμπώθω, this & dial απώθω as non-contract being new pr on basis of aor άμπωσα - άπωσα, actually pl απώσαμεν, απώσατε (subj απώσω); hence also pr αμπώνω &απώνω (cf MG απώνω, dial ModG

[Dodec] ππώνω]