• ① alien, foreign element (syn το ξένο):
  • η αποστροφή για το ξένο, το ~, για την ξενιτειά (Dimaras) |
  • τον ενοφθαλμισμό του αλλότριου τον αποκρούουν οι αρχαίοι Έλληνες πιο πολύ από ένστικτο (Kakridis)

• ② pl αλλότρια τα, things or affairs of others (syn ξένα πράγματα, ξένες υποθέσεις):
  • μην επιθυμείς τα αλλότρια |
  • επεμβαίνει σε αλλότρια |
  • καιρός σπαταλημένος σε αλλότρια και σε μάταια (Tsatsos)

• ⓐ law property owned by another (syn ξένη ιδιοκτησία):
  • διοίκηση αλλοτρίων |
  • ο διοικητής αλλοτρίων έχει υποχρέωση να λογοδοτήσει στον κύριο, να του αποδώσει όσα απόκτησε από τη διοίκηση κλ (Christidis AK)

[substantiv. n of αλλότριος; form τα αλλότρια 'foreign land' LMG]

• allotriomorphic crystal

[cpd w. μορφή]

• 1) (Συνηθέστ. με το επίθ. ξένος επιτ.) που σχετίζεται με άλλους ανθρώπους, με άλλους λαούς· απομακρυσμένος:
  • (Λόγ. παρηγ. O 738)·
  • εις ξενιτείαν εσέβηκα αλλότριαν, μεγάλην (Iμπ. 771).
• 2) Ξενιτεμένος:
  • ξένος επροέκρινα κι αλλότριος να γένω (Bέλθ. 507).
• 3) Που δεν έχει δικαιολογημένη σχέση με κ., ανάξιος:
  • αλλότρια, ξένη του βεργιού σε κρίνω (Bέλθ. 557).

• Tο ουδ. του επιθ. στον πληθ. ως ουσ. = τα ξένα, η ξενιτειά:
  • να μ’ εύρει και ο θάνατος στα αλλότρια, τα ξένα (Φλώρ. 1100).

[αρχ. επίθ. αλλότριος. H λ. και σήμ. ιδιωμ.]

• foreigner, alien (syn ο ξένος):
  • poem κι όσ' απ' αλλότριους μάζωξα κι από δικούς μου βρήκα (Palam)

[fr MG αλλότριος ← K, PatrG ← AG]

• belonging to another, strange, foreign (syn ξένος, ξενικός, ant αυτοχθονικός, δικός [μου, σου, κλ]):
  • αλλότριο έδαφος |
  • χώρος ~ |
  • η ξένη και αλλότρια Eυρώπη |
  • αλλότρια φύση |
  • αλλότρια σώματα, e.g. in med foreign bodies |
  • στοιχεία αλλότρια και αταίριαστα |
  • κάτι το αλλότριο |
  • τίποτε δε νομίζει αλλότριο |
  • αλλότριες φυλές (κλήρες) |
  • αλλότριοι λαοί και πολιτισμοί |
  • αλλότριοι κόσμοι |
  • αλλότριες (κοινωνικές) τάξεις |
  • αλλότρια πράγματα, e.g. γυρεύει αλλότρια πράγματα, ανακατώνομαι σε αλλότρια πράγματα |
  • αλλότρια έργα, αλλότριες απασχολήσεις |
  • αλλότριο ζήτημα |
  • ανάμιξη σε θέματα αλλότρια |
  • θέματα εντελώς αλλότρια από τη θρησκεία |
  • αλλότρια γλώσσα, αλλότρια λόγια |
  • αλλότριες θελήσεις |
  • επιθυμίες αλλότριες από την τέχνη |
  • αλλότριες πείρες |
  • μνήμες σχετικές ή αλλότριες |
  • ~ στοχασμός, αλλότριες σκέψεις |
  • πρεσβεύει αλλότριες ιδέες |
  • αλλότρια καθοδήγηση |
  • αλλότριες και ύποπτες σκοπιμότητες και βλέψεις |
  • η ροή του χρόνου είναι κάτι αλλότριο, μπορεί και ψεύτικο (Terzakis) |
  • ποίηση υποταγμένη σε αλλότριες δημιουργικές δυνάμεις και σκοπούς (Karantonis) |
  • τα αλλότρια πνεύματα εισβάλλουν και ανοίγουν πόλεμο με τα αυτοχθονικά (Theodorakop) |
  • (οι ακροατές των ραψωδιών) ζουν τα αλλότρια παθήματα σα δικά τους (Papanoutsos) |
  • η διακινδύνευση της προσωπικής ζωής για τη διάσωση αλλότριας ζωής (Despotop) |
  • poem το τραγούδι του ξένου χορευτή |...| μην το ξεχνάτε, βρε παιδιά. Kι αν είναι αλλότριο, τι; (Palam) |
  • το μοναστήρι τ' ακουστό της Kεχαριτωμένης | τον αναχωρητή κρατά, τ' αλλότριο πλάσμα κλ (id.)

[fr MG αλλότριος ← K, PatrG, AG ἀλλότριος]

• strangeness, differentiation:
  • ο πρωταρχικός χρόνος καταλύοντας την ~ ιδρύει την ενότητα των χρονικών εκστάσεων (Georgoulis) |
  • οι φιλοσοφικοί όροι απόκρισις και αΐδιος κίνησις τονίζουν τη σύλληψη της αντιθετικότητας και της αλλοτριότητας μεταξύ απείρου και πεπερασμένων όντων, μεταξύ είναι και όντων (Malevitsis)

[fr K ἀλλοτριότης ← AG]